/اینم یه عکس دیگه از گل بابایی/

عزیز دلم چقدر ناز بوده ماشالله ! اشکم در اومد به خدا . لعنت به این بزرگانی که رحم به آسسایش مردم نمی کنند و کاری نمی کنندتا این گلهای قشنگ و دوست داشتنی اینجور پرپر نشن.

خدا صبرتون بده فقط.

---

ممنون و سپاس از دلداریتون/

سلام پدر گرامی
لحظاتی را که وبلاگتان را که می خواندم هیچ صدایی را نمی شنیدم و هیچ حرکتی را نمی دیدم ، چرا که تصور از دست دادن کودک چهار ماهه همان قدر مشکل است که داغ جوان دیدن دشوار .
نمی دانم چگونه مسکن آلام شما باشم اما همین قدر می دانم مولای ما آن آقای سیه مویی است که در یک روز تمام موهای زیبایش به سفیدی گرایید و علت آن مصیبتهایی بود که در ان روز متحمل شد و از جمله شهادت کودک شش ماهه اش در آغوش خودش .
پس با تاسی به آن بزگوار می توان بردبار بود و صبر پیشه کرد ، هر چند مشکل است .
شاید علاوه بر امتحان الهی شما جزء مقربین باشید . انشاءالله
به قول شاعر :
«هرکه در این بزم مقرب تر است ، جام بلا بیشترش می دهند ».
یا علی - التماس دعا

---

متشکرم از اینهمه عنایت و لطف شما/